බුද්ධාගම විද්‍යාවක්ද? භෞතිකවාදීන්ගේ විද්‍යාවේ අවිද්‍යාව — Part #2

මේ Series එකේ පළවෙනි ලිපියෙන්, විශේෂයෙන් ගති ආකර්ෂණය මූලික කරගෙන පෙන්වා දුන්නේ, ලෝක සම්මත විද්‍යාවේ අවිද්‍යාව සහ හේතූවාදී, භෞතිකවාදී, සමාජවාදී කියා ගන්නා පිරිස් ලෝකය දිහා බලන ආකාරය හෙවත් ඔවුන්ගේ, ලෝකය දිහා බැලීමේ නුවණ කොච්චර පටුද කියන කාරණය.

මේ ලිපියෙන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ, ඒ ගති ආකර්ෂණය තව දුරටත් ගැඹුරින් පැහැදිලි කරලා, ඒක අපේ පැරැන්නන් විසින් භාවිතා කරලා යහපත උදා කරගත් ආකාරය පැහැදිලි කරන්න.

ගොඩක් අය මේ කාලයේ Law of Attraction කියලා දෙයක් ගැන කතා කරනවා, ඒ කතා කරන දේට වඩා ගැඹුරක්, පදනමක් මේ කියන ගති ආකර්ෂණයේ තියෙනවා. ඉතින් ඔයත් LOA ගැන හොයපු කෙනෙක් නම් ඒකේ ධර්මානුකූල, විද්‍යානුකූල පැත්ත ගැන දැනගන්නත් මේ ලිපිය යම් තරමකට හේතුවක් වේවි.

ගති ආකර්ෂණය ලෝකයේ හැම දෙයකට පොදුයි. සම්මත විද්‍යාවෙන් ගුරුත්වාකර්ෂණ නියමය හා ඉපිලුම් නියමය සොයා ගන්නත් පෙර, ඒ ගැන ඊටත් වඩා පොදු න්‍යාය ධර්මයක් ලොව්තුරා බුදුන් වහන්සේ බුදු නුවණින් දැකලා විග්‍රහ කරලා තියෙනවයි කියන කාරණය පළමු ලිපියෙන් පැහැදිලි කළා.

උදාහරණයක් විදිහට බුදුන් වහන්සේ එක තැනක පෙන්වනවා, යම් කිසි ගිතෙල් පිඬක් වතුර භාජනයකට දාලා “පින්වත් ගිතෙල යට යාවා” කිව්වොත් යට යනවද කියලා. ගිතෙල් ජලයට වඩා ඝනත්වයෙන් අඩු නිසා ගති ආකර්ෂණය නියමය අනුව උඩ යනවා මිසක් යටට යන්නේ නෑ. ඒ වගේම ගල් කැටයක් වතුර භාජනයකට දාලා “පින්වත් ගල් කැටය උඩ යාවා” කියලා කිව්වට ඒක යට යනවා මිසක් උඩ එන්නේ නෑ කියලා පෙන්වනවා.

කෙළෙස්වලින් තොර සුද්ධ හිත ඉහළට හෙවත් සුගතියට යන බවත්, කෙළෙසවලින් බර අසුද්ධ හිත පහළට හෙවත් දුගතියට යන බවත් තමයි මේ උදාහරණ දෙකෙන් පෙන්නුවේ.

යාතිකා කරලා ඒ වගේ දෙයක් නවත්වන්න බෑ. එතකොට එදත් ඒ වගේ උපමා අරගෙන තියෙනවා.

ගති රුව, ගති ගුණ, ගති හඬ

ඊළඟට ගති රුව, ගති ගුණ, ගති හඬ කියලා අන්‍යොන්‍ය වශයෙන් සම්බන්ධ තවත් කාරණයක් තියෙනවා.

ඒකත් මුළු මහත් විශ්වයටම පොදු කාරණයක්. නූතන විද්‍යාවෙන් මේ කාරණය මූලික මට්ටමින් සොයාගෙන Pyro Board කියන පරීක්ෂණයෙන් පෙන්වා තියෙනවා. එතනදි යම් කිසි තැටියක සමාන දුරින් සිදුරු රාශියක් විදලා ඒකට යටින් ඉන්ධන වායුවක් සම්බන්ධ කරලා පත්තු කරලා, ශබ්ද උත්පාදන යන්ත්‍රයකින් විවිධ සංඛ්‍යාතයන් (Frequencies) දෙනවා.

එතකොට ඒ සංඛ්‍යාතයන්ට අනුව විවිධ හඬවල් නැගෙනවා. ඒ අනුව අර සිදුරුවලින් එන ගිනිදැල්වල හැඩයත් විවිධාකාර රටාවන් නිර්මාණය කරනවා. ගති හඬට අනුකූල ගති රුවක් තියෙන බව ඒකෙන් ඔප්පු වෙනවා. එතකොට ගති හඬයි, ගති රුවයි දෙකක් තියෙනවා කියන්නේ ඒවාට ආවේණික ගති ගුණයකුත් තියෙනවා. ඒ වගේ ගති ගුණයකුත් තියෙන නිසාමයි සංඛ්‍යාතය වෙනස් කරනකොට ඒ හැඩතල වෙනස්වෙන්නේ.

ඊළඟට අනුනාදය — Resonance — කියලා දෙයක් විද්‍යාවෙන් සොයාගෙන තියෙනවා.

ඒ කියන්නේ යමක් කම්පනය වෙනකොට ඊට අනුකූලව තවත් දේවල් කම්පනය වෙනවා කියන අදහස. හරියට ගොරවන වෙලාවට වීදුරු හෙල්ලෙන එක වගේ.

ඒක හරියට බුදු දහමේ පෙන්වන අනන්තර—සමනන්තර ප්‍රත්‍ය වගේ දෙයක්. ලෝකය තුල පවතින හැම දෙයක්ම තරංග හෙවත් කම්පන — Vibrations — විදිහට පවතිනව කියලා නූතන විද්‍යාවෙන් කියනවා. ඒ කාරණයේ වඩාත් ගැඹුරට ගිය Quantum Physics භෞතික විද්‍යාවෙදි ආලෝකය පවා ගමන් කරන්නේ තරංග ආකාරයට කියලා සොයාගෙන තියෙනවා.

හැබැයි අපි පාසල් අධ්‍යාපනයෙදි ඉගෙනගත්තේ, ආලෝකය කිරණ විදිහට ගමන් කරනවා කියලා. ඉතින් එදත් අපි ඉගෙනගත්ත ඒ එක්තරා මට්ටමක සත්‍යතාවය, පසු කාලයකදි ඊට වඩා ඉහළ මට්ටමක සත්‍යතාවයකින් හොයාගෙන තියෙනවා.

එතකොට අපි ඒ මුලින් ඉගෙනගත්තු බාල කාරණය තුල ජීවත් වෙලා තීරණ අරන් තියෙන්නෙත් ඒ කාරණා කරපින්නගෙන. පසු කාලයක ඒ කාරණා අභිබවා ගිය දෙයක් සොයාගන්න කල් අපි ඒ තුල ජීවත්වෙනවා.

හැබැයි බුදු දහමින් මතු කරපු දෙයක් එහෙම කාලයත් සමග වෙනස්වෙන්නේ නෑ!

තවත් උදාහරණයක් ගත්තොත්, පහළ පන්තිවලදි අපි යම් කිසි සමාන ගල් කැට 2ක් අරගෙන එකයි එකයි එකතු කළාම 2යි කියනවා. හැබැයි ඉහළ පන්තිවලට යද්දි ඒ කාරණය එහෙම නෙවෙයි කියලා උගන්වනවා. මොකද ලෝකයේ තියෙන එකම ජාතියක ද්‍රව්‍ය 2ක් වුණත් 100%ක්ම එක හා සමාන නෑ. අංශු මාත්‍රයකින් හරි එකක් කුඩායි, අනික ලොකුයි.

යන්ත්‍රානුසාරයෙන් මිමි අරගෙන යන්ත්‍රානුසාරයෙන්ම නිෂ්පාදනය කරපු භාණ්ඩ 2ක් ගත්තත් එක හා සමාන නෑ. අංශු මාත්‍රයක හරි වෙනසක් තියෙනවා. ඒ නිසා සමාන වස්තු 2ක් අරගෙන එකතු කළාම එක්කො 2ට අඩු, එකයි දශම ගණනක් එන්න ඕනා. එහෙම නැත්නම් දෙකට වැඩි, දෙකයි දශම ගණනක් එන්න ඕනා.

මොකද ලෝකයේ කිසිම දෙයක් ඒක හේතුක නෑ — බහු හේතුකයි.

ඉතින් මේ ආලෝකය තරංග ආකාරයට ගමන් කරනවා කියන සොයා ගැනීම Quantum Physics භෞතික විද්‍යාව කියන සූක්ෂම භෞතික විද්‍යාවටත් අහුවෙන දෙයක්. නමුත් මේවා සාමාන්‍ය ජනතාව දන්නේ නෑ. මේකත් අදට හෙළිදරව් කරගෙන තියෙන එක සොයා ගැනීමක් විතරයි. තවත් සැඟවුණු දේ කොච්චර ඇත්ද?

ඒ ගැන තව දුරටත් සොයා බලන කොට, ජලයට ශබ්ද තරංග එකතු කිරීමේ පරීක්ෂණයක් අපට හමුවෙනවා.

ඒක YouTube එකේ Amazing Water & Sound Experiment කියලා සඳහන් වෙනවා. එතනදි කරන්නේ බටයකින් ජලය වැටෙන්න සලස්වලා, ඒ බටයෙන් ජලය වැටෙන තැනට ශබ්ද නිකුත් කරන උපකරණයක් මගින් යම් නිශ්චිත හඬක් — තරංගයක් — ලබාදීම.

එතනදි ඔවුන් පළමුවෙන්ම කරන්නේ 24Hz කියන හඬ හෙවත් තරංගයේ සංඛ්‍යාතය බටයේ ජලය පිට කරන මූල ස්ථානයට නිකුත්කිරීම. එතකොට පුදුම දෙයක් සිද්ධවෙනවා. ඒ 24Hz දි ජලය වැටෙනේ Zig Zag ක්‍රමයට. තව දුරටත් ඔවුන් බටයේ මුලට 25Hz සංඛ්‍යාතය දරන හඬ නිකුත් කරනවා. එතකොටත් ඒ ජලය Zig Zag රිද්මයට පහලට වැටෙන බව පේනවා. නමුත් පුදුමයෙන් පුදුමයට පත්වන කාරණාව නම්, 23Hz දි නිකුත් කරන හඬ ජලයට එකතු කළාම, ජලය බිමට වැටුනත් අපේ ඇසට හා කැමරා ඇසට පෙන්නේ ඒක Zig Zag රිද්මයට ආපසු බටය තුලටම ගමන් කරන බව.

හැබැයි ජලය වැටෙන්නේ පොළොව දෙසටමයි. ඒ කියන්නේ ජලයේ තියෙන තද — පඨවි — ගතිය හා ජල රූපය සොයාගෙන තමයි ජලය ගලන්නේ. නමුත් 23Hz දි ඇස අපිව මොහොතකට රවටනවා. ඒ කියන්නේ කම්පනයෙන් හටගත් තරංගය ඉහළට ගමන් කරන කොට ඇස් දෙකට පේන්නේ ජලය ඉහළට ගමන් කරනවා කියලා.

මේ වගේ සංසිද්ධි අපිට එදිනෙදා ජීවිතයෙදිත් අත් දකින්න ලැබෙනවා. උදාහරණයක් විදිහට යම් කිසි කාමරයක විදුලි පංකාවක් ක්‍රියාත්මක කරලා ඒ අතරින් විදුලි බල්බයක් දල්වලා තියෙද්දි, ඒ විදුලි පංකාවේ වේගය තව දුරටත් වැඩි කළොත්, එක්තරා අවස්ථාවකදි පංකාවේ පෙති අනික් අතට — ප්‍රතිවිරුද්ධ අතට — කැරකෙනවා වගේ පේනවා.

ඒ වගේම සමහර චිත්‍රපටවල අධික වේගයෙන් වාහනයක් ගමන් කරන කොටත්, ඒ වාහනයේ රෝද පසුපසට කැරකෙනව වගේ පේනවා. එතනදි චිත්‍රපටය චලනය වන සංඛ්‍යාතයයි, වාහනය ගමන් කරන සංඛ්‍යාතයයි ගත්තම, එකක සංඛ්‍යාතය අනෙකේ සංඛ්‍යාතයට වඩා වැඩි වුණාම අපට පේන්නේ එකක් ප්‍රතිවිරුද්ධ අතට ගමන් කරනවා වගේ.

මේ කාරණය සඳහන් කළේ අපේ ඇස, කන, නාසය, දිව, ශරීරය කියන පංචේන්ද්‍රියන් මගින් රූප, ශබ්ද, ගන්ධ, රස, ස්පර්ශ ගන්නකොට මුළා වීම්වලට ලක්වෙන්න පුළුවන් බව පෙන්වන්න. ඒ කාරණය ඉතා හොඳින් කලින් ලිපියෙදි පැහැදිලි කළා. නමුත් මේකෙන් ඉස්මතු කරන්න යන තවත් වැදගත් කාරණයක් තියෙනවා. ඒ තමයි ද්‍රව්‍ය වස්තුවලට යම් කිසි ගති හඬක් එකතු කිරීම මගින් එහි රූපය ඒ ගති හඬට අනුව වෙනස්වන බව, මේ ලෝකයේ ජීවත් වෙන බොහෝ දෙනා පිළිගන්න නවීන විද්‍යාවෙන්ම පැහැදිලි කිරීම.

නමුත් මේ කාරණය බුදු පියාණන් වහන්සේ උන්වහන්සේගේ මහා විදු නුවණින් දැකලා මීට අවුරුදු 2600 කටත් පෙර පැහැදිලි කරලා තියෙනවා. ඒ කාරණය සඳහන් වෙන්නේ පටිච්ච සමුප්පාදය විදිහට. ඒ වගේම එදා විසාලා මහනුවර තුන් බිය ඇති වුණාම, පිරිත් පැන් ඉසීමෙන් ඒ තත්වය දුරු කරනකොටත් එතන ඇති වුණේ මේ ගති ගුණ, ගති හඬ, ගති රුව කියන මූල ධර්මය. මොකද පිරිත් කියන කොට ඒ ගති ගුණවලට අනුකූල ගති හඬ, ගති රුව ඇති වෙලා තමයි ඒ පරිසර තත්වයන් වෙනස් වුණේ.

මේ කාරණය තව දුරටත් පැහැදිලි කළොත්, අපි කැමැත්තෙන් බැඳෙන විදිහට — පටිච්ච — සමාන දෙයක් උත්පාදනය — සමුප්පාද — කරල දෙනවා. ඒක ගැලපුවම සරල අදහස වෙන්නේ, කැමැත්තෙන් බැඳුනම ඊට සමාන උපතක් සිදුවන බව. ඒක මරණින් මතු විතරක් නෙවෙයි, ජීවත් වෙනකොටත් සිද්ධවෙන දෙයක්. ඒ කාරණය මුළු විශ්වය තුලම පවතින් ද්‍රව්‍ය, වස්තු, සත්ත්ව, පුද්ගල යන සියල්ලටම පොදු දෙයක්.

Birth of an Organism

මේවා පෙර ජන වහර තුල ඉතා ප්‍රචලිත දේවල්. “බලු වැඩ කරන්න එපා පුතේ උඹ බල්ලෙක් වෙයි“. මේ අපේ අම්මල තාත්තල ළමයින්ට අවවාද කරන්න යොදා ගත්ත ව්‍යවහාර භාෂාවක්. මේ කතාව සරලව පැහැදිලි කළොත්, ලෝකයේ තියෙන සත්පුරුෂ බහ හෙවත් ඒ භාෂාව අනුව වැඩ නොකළොත්, ඒ කියන්නේ බහ “ලූ” කළොත්, ඉවත දැම්මොත් බහ + ලූ — බලු වෙනවා.

දැන් කෙනෙක් කියන්න පුළුවන්, එහෙනම් මේ ඉන්න හැමෝම බල්ලෝ වෙන්න එපැයි කියලා. නමුත් මේ ලෝකයේ තියෙන කිසි දෙයක් ඒක හේතුක නෙවෙයි. ඒ කියන්නේ එක හේතුවකින් විතරක් සිද්ධ වෙන්නේ නෑ — Combination of Factors. බල්ලෙක් වෙන්න නම් බලු වැඩ බහුලවම කරලා ඒකම බල ගන්වලා උපාදාන කරන්න ඕනා. ඒ කියන්නේ බොහෝ සෙයින් බලු වැඩ කරලා ඒ බලු ගති උපාදාන කළොත් බල්ලෙක් වෙන්න හේතු වෙනවා. මජ්ඣිම නිකාය 2 — 84 පිටුවේ එන කුක්කුරවතිය සූත්‍රයේ මේ විදිහට බල්ලෙක් වෙන්න හේතු පැහැදිලි කරල තියෙනවා.

මේ කාරණය තවත් පැහැදිලි කරන්න පුළුවන්. කෙනෙකුට බලු වැඩ කරලා සමාජයේ ඔළුව කෙලින් තියාගෙන ගුණවතුන් ඉදිරිපිට අවංකව ඉන්න බෑ. ඔවුන් ගුණවතුන් ඉදිරිපිට ඔළුව නවා ගෙන හැංගි හොරා තමයි යන්නේ. ඒ කියන්නේ තිරස් අතට. ඒ නිසා තමයි බල්ලන්ට තිරිසනුන් කියලා කියන්නේ.

තිරස්ව චරණ නිසා තිරස්චීන කියලත් කියනවා. එතකොට බුද්ධ දේශනාවේ පැහැදිලි කිරීමට අනුව, තිරිසනුන් ඉන්නේ තිරිසන් අපායේ. ඔවුන් අපායේ යන්නේ, ගුණවතුන් විසින් පිළිගන්න දස කුසලය අහකට දාලා, ගුණවතුන් විසින් කරන්න එපා කියන දස අකුසලය කරන නිසා. ඒ කියන්නේ එපා කියන දේ එකතු කරගත්තම, එහෙම නැත්නම් අය කරගත්තම, “එපා + අය” අපායට යනවා.

දැන් ප්‍රශ්ණයක් එන්න පුළුවන් “එපා” කොහොමද “අපා” වුනේ කියලා. හොඳට මතක් කරලා බලන්න, පොඩි ළමයි නලවන වැඩිහිටියෝ ඒ ළමයින්ට ගුණ දහම් උගන්වනකොට, යමක් කරන්න එපා කියලා කියන්න පාවිච්චි කරන්නේ “එපා පුතේ” කියලා නෙවෙයි, “අපා පුතේ අපා …” කියලා.

අන්න එතකොට, අපා කියන එකේ මූල හඬ හෙවත් ගති හඬ එනවා. ඉතින් අපේ පැරැන්නෝ මේවා බොහෝ කලකට ඉහතදි දැනගෙන ඉඳලා තියෙනවා. අද නවීන විද්‍යාව එදා නොතිබුනත්, සද්ධර්මය අහලා අවබෝධ කරගෙන තමයි ඒක දැනගෙන තියෙන්නේ. ඒ අය ඊට අනුව වැඩ කරලා යහපත උදාකරගෙන තියෙනවා.

මේ ලෝකේ යම් හඬක්, රුවක්, ගුණයක් තියෙනවා නම් ඒවා හැදිල තියෙන්නේ යම් ක්‍රම රටාවකට අනුකූලව.

නිරුක්ති ඥාණය. Absolute Definition.

හොයලා බැලුවොත් ඒ හැම දේකටම, හැම ශබ්දයකටම අදාළ රුවක්, ගුණයක් තියෙනවා. ඉතින් මේක පැහැදිලි කරගන්න, ඉගෙන ගන්න යමෙකුට අවශ්‍ය නම්, ධ්‍යාන වඩලා ද්‍රව්‍ය පදාර්ථ ඥාණය මූලික කරගත් නිරුක්ති ඥාණය ලබාගන්න වෙනවා.

බුදු දහමේ අභිධර්මය තුළ විශේෂයෙන්ම විභංග කරලා පෙන්වල තියෙන්නේ පටිච්ච සමුප්පාදය, පංචස්කන්ධය, ධාතු විභංගය … ආදී අත්‍යවශ්‍ය කාරණා. විභංගප්‍රකරණයේ දෙවන කාණ්ඩයේ අත්ථ, ධම්ම, නිරුක්ති, පටිභාන කියන කාරණා විශේෂයෙන් විභංග කරලා පෙන්වා තියෙනවා. ඒක තමයි පටිසම්භිදා විභංගය කියන්නේ.

මේ සඳහා උදාහරණ බොහොමයක් දෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඉහත උදාහරණයෙන් කාරණය ඉතා හොඳින් පැහැදිලි නිසා, මෙතනදි තව එක උදාහරණයක් පැහැදිලි කළාම ඇති කියලා හිතනවා.

මේ මෑත කාලයකදි අපේ වහරට එකතු වෙච්ච වචනයක් තියෙනවා “ජාන” කියලා. මේ වචනය එකතු කරන්න ඇත්තේ බොහෝ දුරට වෛද්‍යවරයෙක් වෙන්න ඇති. නමුත් මේකේ මූලික අරුත හොයලා බැලුවම අපිට පේන්නේ “ජාතක වන නියාය” කියලා. නවීන විද්‍යාව පමණක් පිළිගන්න බොහෝමයක් වෛද්‍යවරුන්ගෙන් කෙනෙක් මේ වචනය හැදුවත්, ඒ වචනය පටිච්ච සමුප්පන්නව හැදිලා තියෙන්නේ ලෝක න්‍යායට හෙවත් ගති ගුණ, ගති රුව, ගති හඬ කියන න්‍යායට අනුවමයි.

දැන් කෙනෙකුට තවත් ප්‍රශ්ණයක් එන්න පුළුවන්, සිංහළෙන් මේවාට උදාහරණ පෙන්නුවට අනිත් භාෂාවලින් උදාහරණ පෙන්වන්න බැහැනෙ කියලා. ඒක හරියට මේ වගේ දෙයක්.

අලුත ඉපදුන ළමයෙකුට නමක් දානවා. සමහර විට උපන් වෙලාව බලලා නම් දාන්නත් පුළුවන්. කොහොම හරි අපි හිතමු ඔහුට “කුමාර” කියලා නමක් දැම්මා කියලා. නමුත් ඔහු ලස්සන සුදු කුඩා දරුවෙක් නිසා ඔහුට ගෙදර අය “සුදු මහත්තයා” කියලා කතා කරනවා.

හැබැයි ඔහුට පාසලේ කතා කරන්නේ “කුමාර” කියලා. පසු කාලයක ඔහු විශ්වවිද්‍යාලයට යනවා. එතනදිත් අන්වර්ථ නම් පටබඳින බව කවුරුත් දන්න කාරණයක්. ඔහු කෙට්ටු උස කෙනෙක් නිසා, ඔහුට එතනදි “දිගා” කියලා නම පටබඳිනවා.

ඉතින් දැන් එකම කෙනෙකුට ඒ පුද්ගලය ඉන්න විවිධ ගති දිහා බලලා විවිධ නම් තියනවා. ඒ වගේ තමයි එකම දෙයක් වෙනුවෙන් විවිධ රටවල විවිධ නම් තියලා තියෙන්නේ. නමුත් ඒ හැම එකක්ම මොකක් හරි ගතියක් මුල් කරගෙන තමයි තියලා තියෙන්නේ.

උදාහරණයක් විදිහට Breakfast කියන වචනය ගත්තොත් Fast – උපවාසය. Break – නවත්වනවා කියන අදහස තමයි එන්නේ. ඒ කියන්නේ රෑ නිදාගන්න පෙර ආහාර ගත්තට පස්සේ පැය ගණනාවක කාලයක් ආහාර නොගැනීමේ උපවාසය නවත්වනවා කියන අදහස. Breakfast කියන වචනයේ අර්ථය හරියට මේ අදහසට ගැලපිලා තියෙන බව පේනවා.

තවත් උදාහරණයක් විදිහට Understand කියන වචනය ගන්න පුළුවන්. Under + Stand – යටින් හිට ගන්නවා කියන අදහස. ඒ කියන්නේ යමෙක් තව කෙනෙකුට යමක් කියල දීලා ඒක තේරුණාද කියල අහන්න පාවිච්චි කරන වචනය. එතකොට තේරුණා නම්, Understand කියනවා. ඒ කියන්නේ යමක් කියපු නිසා පිළිඅරගෙන ඒක යට ඉන්නවා වගේ දහසක්.

හැබැයි යමක් Stand කරනවා කිව්වොත් අදහස් වෙන්නේ, ඒක තමන්ටම පිළිසරණක් නැතිව තමන්ම ඒ ස්ථාවරයේ ඉන්නවා කියන එක. උදාහරණයක් විදිහට චතුරාර්ය සත්‍යය දේශනා කරලා බුදුන් වහන්සේ භික්ෂූණ් වහන්සේලාගෙන් අහනවා, ඒක පිළිගන්නෙ මම කියපු නිසාද, මට තියෙන ගරු බයටද … ආදී වශයෙන්. එතකොට භික්ෂූණ් වහන්සේලා කියනවා, “නෑ ස්වාමීනී, අපි අවබෝධයෙන් තමයි පිළිගන්නේ” කියලා. ඒ කියන්නේ Understand නෙවෙයි, Stand කියන එක.

නමුත් ඉංග්‍රීසී භාෂාව කියන්නේ, පසු කාලීනව වාණිජ අර්මුණින් වෙනත් භාෂාවල වචන එකතු කරලා හදාගත්තු කෘතීම භාෂාවක් නිසා, නියම අරුත හැම දේකින්ම නොඑන්න පුළුවන්.

නමුත් ඒවත් ගැඹුරින් පරීක්ෂා කරලා මූල භාෂාවට ගියොත්, ඒ හැම වචනයකටම අරුත් තියෙන බව දැනගන්න පුළුවන්. මොකද ලෝකයේ තියෙන සියල්ල පටිච්ච සමුප්පන්නයි, සංඛතයි, හේතුවක් ඇතිව මිසක් නමක් වුනත් නිකං ගෙතෙන්නේ නෑ.

කොහොම වුනත්, රට කොහේ වුනත්, කාට දාව ඉපදුනත්, මොන භාෂාව කතා කළත්, රිදෙන ගතියට “ආව්” කියල තමයි හැමෝම කියන්නේ. අඬන්නේ එකම විදිහට, හිනාවෙන්නෙත් එකම විදිහට. ඒවා විශ්ව සම්මත හැඟීම් පිට කරන භාෂාවල්. කොයි අම්මගේ කිරිත් සුදු පාටයි. ළමයා අඬන හඬට තමයි කිරි එරෙන්නේ. ඒ දේවල් සිද්ධවෙන්නේ ගති රුව, ගති ගුණ, ගති හඬ කියන ලෝකයේ පොදු නියාමයට අනුවමයි.

මේවා මෙච්චර පැහැදිලි කරන්න හේතු වුනේ, මේ භෞතිකවාදීන්, හේතුවාදීන් කියා ගන්නා අය සෙත් කවි, වස් කවි, ඇස්වහ, කටවහ, හෝවහ, අඳෝවැඩියා, පිරිත් කීම, පිරිත් පැන්, පිරිත් නූල්, යන්ත්‍ර ජීවම් කිරීම ආදී මේවා බොරු දේවල් හෙවත් මිත්‍යාවෙන්, අන්ධ භක්තියෙන් කරන වැඩ කියලා අහකට දාලා ඒවා බැහැර කරන නිසා, ඔවුන් හිස් මුදුනෙන්ම පිළිගන්න ලෝක සම්මත විද්‍යාවෙන්ම කරුණු පෙන්වලා විද්‍යානුකූලව මේ කාරණය පැහැදිලි කරන්න ඕන නිසා.

දැන් ඉහතින් සඳහන් කළ අනුනාදයට — Resonance — තවත් උදාහරණයක් තියෙනවා. ඒ හැම හඬකටම ගති රුවක්, ගති ගුණයක් තියෙනවා. ඒවත් නූතන විද්‍යාත්මක සොයාගැනීම් විදිහට YouTube එකේ Resonance Experiment විදිහට Video සහිතව ඉදිරිපත් කරලා තියෙනවා.

ඒ අතර Aluminium තැටියක් යටින් Speaker එකක් තියලා 100Hz—7000Hz විදිහට හැම ශබ්ද සංඛ්‍යාතයකටම අදාළව පිළිවෙලින් හඬක් නිකුත් කරන ගමන් ඒ තැටිය මතට පිටි හෝ ලුණු වගේ සියුම් කුඩක් එකතු කරනවා. ඒ හැම අවස්ථාවකදීම ඒ සංඛ්‍යාතයට අනුකූලව ඒ එකතු වන හඬ වෙනස් වෙනකොටම ඒ අවස්ථාවේ රූපයත් — ගති රුවත් — වෙනස්වෙනවා. ඒ අනුවත් ශබ්දයට — ගති හඬට — ගති රුවක් තියෙන බව ඔප්පුවෙනවා.

ඉතින් පිරිතක් කියනකොට, සෙත් කවි, වස් කවි කියනකොට, ඇස්වහ කටවහ වැදෙනකොට, යන්ත්‍ර ජීවම් කරන කොට වෙන්නෙත් ඒ සිද්ධියමයි. ඒ කියන්නේ යහපතක් කරන අරමුණින් හෝ අයහපතක් කරන අරමුණින් හෝ පිරිත්, සෙත් කවි, වස් කවි, ඇස්වහ, කටවහ, යන්ත්‍ර ජීවම් කිරීම් ආදිය කරන කොට, ඒ හඬ පිටවෙලා ඒවා ඊට අදාළ ද්‍රව්‍ය, වස්තු තුළට ගැබ්වෙනවා. ඉතින් ඒවා භාවිතා කරන අයට ඊට අදාළ ගුණ පිහිටනවා.

මේ කාරණය අද නවීන විද්‍යාව සොයාගෙන තියෙනවා.

උදාහරණයක් විදිහට ජපානයේ විද්‍යාඥයින් පිරිසක් විසින් YouTube එකේ Video එකක් පළ කරලා තියෙනවා Dr. Masaru Emoto’s Water Experiments කියන නමින්. පිරිත්, ආදරය, මව් සෙනෙහස, වෛරය වගේ හැඟීම්වලින් යුත් හඬවල් ජලයට එකතු කරලා කරපු පරීක්ෂණවලින් ඔප්පු වෙලා තියෙනවා, ඒ හඬවල් අනුව ජල අණුවල විවිධ රටාවල් පිහිටන බව. නමුත් අපිට පිටින් බැලූ බැල්මට පේන්නේ නිකම්ම නිකං ජලය විදිහට. බාහිරින් වෙනසක් පේන්නේ නෑ. නමුත් මනස දියුණු කරලා බැලුවම මේ සියළු දේවල්වල තියෙන යථාර්ථය ඉස්මතුවෙනවා.

දැන් කොහොමද පිරිත්, සෙත් කවි, වස් කවි, ඇස්වහ, කටවහ, යන්ත්‍ර ආදිය බොරු කියලා කියන්නේ?

ඉතින් ඒ බව දැනගෙන හිටපු පැරැන්නන් ඒවායේ යහපත් පැත්ත ප්‍රයෝග සම්පත්ති විදිහට යොදාගෙන ජීවිතය සාර්ථක කර ගන්න, කරදර අඩු කරගන්න, යන්තර හදලා ජීවම් කරලා පැළඳගෙන, පිරිත් පැන් බීලා, පිරිත් නූල් ගැට ගහලා පාවිච්චි කළා. නමුත් අද ඉන්න බොහෝ දෙනා මේවා පියවි ඇහැට පේන්නේ නැති නිසා, කනට ඇහෙන්නේ නැති නිසා ප්‍රතික්ෂේප කරනවා. ඒ නිසා භෞතිකවාදීන් කියලා කියාගන්න අය ජනතාව මුළාවට පත්කරනවා.

හැබැයි ඔවුන් පිරිත්, සෙත් කවි, වස් කවි, ඇස්වහ, කටවහ, යන්ත්‍ර ආදිය ප්‍රතික්ෂේප කරලා, ධනාත්මක චින්තනයේ — Positive Thinking — එන “Yes! I can do” හෙවත් “ඔව් මට පුළුවන්” කියන කාරණය මහ ඉහළින් පිළිගන්නවා. මොකද ඒක බටහිර ජාතීන් හඳුන්වා දුන් නිසා වෙන්න ඇති.

ධනාමතක චින්තනයෙන් කරන්නේ එකම දේ හෙවත් “ඔව් මට පුළුවන්” යන්න දිගින් දිගටම කියලා ඒ ගති හඬට අදාළ ගති රුව, ගති ගුණ ඇති කර ගැනීම. නමුත් මේ ධනාත්මක චින්තනයෙත් දෝස තියෙනවා. මොකද ඔවුන් ආත්මයට ධන හෙවත් එකතු කරගන්න කියන්නේ “ඔව් මට පුළුවන්” කියලා වුනත්, මට ඕන දේ කරගන්න හොඳ හෝ නරක හෝ ඒ දෙකම හෝ භාවිතා කරන්න සිද්ධවෙනවා. එතනදි අනිත් අයට සිද්ධ වෙන දේ ගැන ඒ අයට වැඩක් නෑ. තමන්ට සල්ලි හම්බ කරගන්න පුළුවන් නම් ඕන දෙයක් කරපන් කියන කාරණය තමයි ඉස්මතු කරන්නේ. ඉතින් උඩින් ඔපය පෙන්වලා යටින් කරක දේ කරනවා.

හැබැයි මේකත් පටිච්ච සමුප්පන්නයි. ඒ කියන්නේ පටිච්ච සමුප්පාදයට අදාළයි. “ඔව් මට පුළුවන්” කියලා ලෝකය ජය ගන හදන්නේ හොඳින් නම්, මෙලොව වගේම පරලොවදිත් හොඳ ප්‍රතිඵල අත්වෙයි. ඒ වගේම ලෝකය ජයගන්න හදන්නේ නරකින් නම්, මෙලොව වගේම පරලොවදිත් නරක ප්‍රතිඵල අත්වෙයි. නමුත් බුද්ධ සාසනයෙත් ධනාත්මක චින්තනයක් ගැන කියලා තියෙනවා.

ඒ තමයි සප්ත මහා ධන

ඒ කියන්නේ ශ්‍රද්ධා ධනය, සීල ධනය, සෘත ධනය, ත්‍යාග ධනය, ලැජ්ජා ධනය — හිරි, බය ධනය — ඔතප්ප, ප්‍රඥා ධනය.

• ශ්‍රද්ධා ධනය කියන්නේ තුණුරුවන් ගුණ කෙරෙහි පැහැදීම.
• සීල ධනය කියන්නේ ආර්යකාන්ත සීලය, පංච සීලය, දස අකුසලයෙන් වෙන්වීමෙන් ලබන සීලය ආදී වශයෙන් ඒ ඒ අයට පිහිටන සිත, කය, වචනයේ සංවර බව.
• සෘත ධනය කියන්නේ දහම් ඇසූ පිරූ බව.
• ත්‍යාග ධනය කියන්නේ තමන්ගේ මසුරුකමක් නැති බව.
• ලැජ්ජා ධනය හා බය ධනය කියන්නේ පාපයට ලැජ්ජා බව, බිය බව.
• ප්‍රඥා ධනය කියන්නේ චතුරාර්ය සත්‍යය දැකීමේ නුවණ හෙවත් ලෝකයේ අනිච්ච, දුක්ඛ, අනත්ත කියන යථා ස්වභාවය දැකීමේ නුවණ.

දැන් කලින් පැහැදිලි කරපු කාරණයට නැවත් යොමු වුනොත්, ජලයේ — H₂O — කොහොමද ඔය හැමදේම ගැබ්වෙන්නේ?

හොඳට බලන්න දියමන්ති හා මිනිරන් දිහා. දියමන්ති හා මිනිරන් කියන දෙකම පිරිසිදු කාබන් වුනත් ඝනකම, හැඩය, පාට, රූපය, වටිනාකම එකිනෙකට වෙනස්. ඒ කාබන් අණු දුරින් හා ළඟින් බැඳීම පමණයි ඒ දෙකේදිම සිද්ධවෙන්නේ.

ඒ කියන්නේ දියමන්තිවල කාබන් අණු ළඟින් ළඟින් බැඳිලා තියෙනවා. මිනිරන්වල දුරින් දුරින් බැඳිලා තියෙනවා. එහෙනම් යම් හඬක් ගැබ් කරලා ද්‍රව්‍ය, වස්තු, සත්ත්ව, පුද්ගල කියන ඕනෑම දෙයක් හොඳට හෝ නරකට වෙනස් කරගන්න පුළුවන්.

ඉතින් මේ පැහැදිලි කිරීම්වල අරමුණ තමයි, අපේ පැරණි දේවල් විග්‍රහ කරගන්න බැරිවුන පමණින් ඒවාට ගරහන්නේ නැතිව, ඒවා තමන්ටත් අනුන්ටත් යහපත උදා කරගන්න උපයෝගී කරගන්න පුළුවන් නම්, ඒවා උපයෝගී කරගෙන යහපත උදාකරගන්න කියන කාරණය පෙන්වාදීම.

→ යන්ත්‍ර, මැණික් ගල්, Crystal හා පිරිත් නූල් පැළඳීම ඇත්තටම වැඩක් ඇති දෙයක්ද කියලා Part #3 වලින් බලමු.